Leczenie ran oparzeniowych powstałych w wyniku użycia białego fosforu w warunkach polowych; metody oceny i postępowanie z raną nowotworową – przegląd piśmiennictwa; wpływ czterowarstwowej kompresjoterapii na zmniejszenie objętości kończyny dolnej u chorych z przewlekłą niewydolnością żylną; korelacja wad wrodzonych rąk z innymi zaburzeniami rozwojowymi – analiza 112 przypadków; opatrunki hydrofobowe w leczeniu ran.
„Leczenie Ran” to oficjalny kwartalnik naukowy Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran. Pismo zostało powołane do życia wraz z powstaniem Towarzystwa w 2004 roku i stanowi pierwsze w Polsce czasopismo szeroko poświęcone zagadnieniom i problematyce leczenia ran o różnej etiologii.
„Leczenie Ran” jest własnością Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran i bardzo ważnym elementem jego działalności dydaktycznej oraz platformą interdyscyplinarnej dyskusji naukowej. O jego randze i unikatowości świadczy fakt, że stało się ono w 2005 roku również oficjalnym pismem naukowym Polskiego Towarzystwa Leczenia Oparzeń oraz Polskiego Towarzystwa Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Estetycznej.
Na łamach publikowane są prace oryginalne, poglądowe, przeglądowe, opisy przypadków, listy do Redakcji oraz rekomendacje; poza rekomendacjami rodzimych Towarzystw, publikowane są także rekomendacje Europejskiego Towarzystwa Leczenia Ran (European Wound Management Association – EWMA). Czasopismo jest również nieodłącznym partnerem konferencji i sympozjów zaafiliowanych z nim Towarzystw.
Po siedmiu latach istnienia „Leczenie Ran” może poszczycić się 6 punktami w ocenie MNiSzW.
„Leczenie Ran” to oficjalny kwartalnik naukowy Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran. Pismo zostało powołane do życia wraz z powstaniem Towarzystwa w 2004 roku i stanowi pierwsze w Polsce czasopismo szeroko poświęcone zagadnieniom i problematyce leczenia ran o różnej etiologii.
„Leczenie Ran” jest własnością Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran i bardzo ważnym elementem jego działalności dydaktycznej oraz platformą interdyscyplinarnej dyskusji naukowej. O jego randze i unikatowości świadczy fakt, że stało się ono w 2005 roku również oficjalnym pismem naukowym Polskiego Towarzystwa Leczenia Oparzeń oraz Polskiego Towarzystwa Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Estetycznej.
Na łamach publikowane są prace oryginalne, poglądowe, przeglądowe, opisy przypadków, listy do Redakcji oraz rekomendacje; poza rekomendacjami rodzimych Towarzystw, publikowane są także rekomendacje Europejskiego Towarzystwa Leczenia Ran (European Wound Management Association – EWMA). Czasopismo jest również nieodłącznym partnerem konferencji i sympozjów zaafiliowanych z nim Towarzystw.
Po siedmiu latach istnienia „Leczenie Ran” może poszczycić się 6 punktami w ocenie MNiSzW.
