BBWC: strategia leczenia ran przewlekłych objętych procesem infekcyjnym.
Rola białek szoku cieplnego w oparzeniach oraz uogólnionej reakcji zapalnej.
Elektrostymulacja wysokonapięciowa w leczeniu trudno gojących się ran i obrzęków.
Nietypowe korelacje wrodzonych wad rąk.
Chory z zespołem stopy cukrzycowej w oddziale chirurgicznym.
„Leczenie Ran” to oficjalny kwartalnik naukowy Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran. Pismo zostało powołane do życia wraz z powstaniem Towarzystwa w 2004 roku i stanowi pierwsze w Polsce czasopismo szeroko poświęcone zagadnieniom i problematyce leczenia ran o różnej etiologii.
„Leczenie Ran” jest własnością Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran i bardzo ważnym elementem jego działalności dydaktycznej oraz platformą interdyscyplinarnej dyskusji naukowej. O jego randze i unikatowości świadczy fakt, że stało się ono w 2005 roku również oficjalnym pismem naukowym Polskiego Towarzystwa Leczenia Oparzeń oraz Polskiego Towarzystwa Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Estetycznej.
Na łamach publikowane są prace oryginalne, poglądowe, przeglądowe, opisy przypadków, listy do Redakcji oraz rekomendacje; poza rekomendacjami rodzimych Towarzystw, publikowane są także rekomendacje Europejskiego Towarzystwa Leczenia Ran (European Wound Management Association – EWMA). Czasopismo jest również nieodłącznym partnerem konferencji i sympozjów zaafiliowanych z nim Towarzystw.
Po siedmiu latach istnienia „Leczenie Ran” może poszczycić się 6 punktami w ocenie MNiSzW.
Rola białek szoku cieplnego w oparzeniach oraz uogólnionej reakcji zapalnej.
Elektrostymulacja wysokonapięciowa w leczeniu trudno gojących się ran i obrzęków.
Nietypowe korelacje wrodzonych wad rąk.
Chory z zespołem stopy cukrzycowej w oddziale chirurgicznym.
„Leczenie Ran” to oficjalny kwartalnik naukowy Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran. Pismo zostało powołane do życia wraz z powstaniem Towarzystwa w 2004 roku i stanowi pierwsze w Polsce czasopismo szeroko poświęcone zagadnieniom i problematyce leczenia ran o różnej etiologii.
„Leczenie Ran” jest własnością Polskiego Towarzystwa Leczenia Ran i bardzo ważnym elementem jego działalności dydaktycznej oraz platformą interdyscyplinarnej dyskusji naukowej. O jego randze i unikatowości świadczy fakt, że stało się ono w 2005 roku również oficjalnym pismem naukowym Polskiego Towarzystwa Leczenia Oparzeń oraz Polskiego Towarzystwa Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Estetycznej.
Na łamach publikowane są prace oryginalne, poglądowe, przeglądowe, opisy przypadków, listy do Redakcji oraz rekomendacje; poza rekomendacjami rodzimych Towarzystw, publikowane są także rekomendacje Europejskiego Towarzystwa Leczenia Ran (European Wound Management Association – EWMA). Czasopismo jest również nieodłącznym partnerem konferencji i sympozjów zaafiliowanych z nim Towarzystw.
Po siedmiu latach istnienia „Leczenie Ran” może poszczycić się 6 punktami w ocenie MNiSzW.
