Odliczając miesiące i lata od śmierci Józefa Stalina, obywatele Związku Radzieckiego
i uzależnionych od niego krajów odliczali etapy drogi, która wiodła ich ku jakiejś nieznanej,
ale – jak wierzyli – szczęśliwszej przyszłości. Stopniowo luzowano rygory, wypuszczano więźniów, zamykano obozy – wszystko to nazywano odwilżą, od tytułu powieści Ilii Erenburga, wydanej w 1955 roku. W Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej te zmiany, początkowo nieśmiałe, nabrały wielkiego przyspieszenia. Przybysze z ZSRR widzieli tu już nie odwilż, a prawdziwą powódź. W połowie 1956 roku ambasador tego kraju mówił, że aresztowałby wszystkich redaktorów warszawskich gazet: pozwalali sobie na gorszącą swobodę publikacji. Przede wszystkim zaś polscy towarzysze dopuścili do rozpowszechniania tajnego referatu szefa radzieckiej partii Nikity Chruszczowa, który w lutym 1956 roku na zamkniętej części XX Zjazdu KPZR opowiedział o wybranych przestępstwach Stalina.
Tak otworzył się polski rok 1956.
Ponadto: Piraci morza śródziemnego, Zwierzęta w średniowiecznym i nowożytnym sądzie, „Zajść albo nie zajść”, czyli dylematy stare, ale wciąż aktualne
Magazyn Historyczny „Mówią wieki” ma już ponad 50 lat, można więc powiedzieć, że, choć to najstarsze pismo popularno-historyczne w Polsce, jesteśmy dopiero w wieku średnim, czyli - przyszłość przed nami. A za nami wieki dziejów powszechnych i rodzimych, ponieważ odmiennie od wielu pism zagranicznych nie zajmujemy się wyłącznie „historią krajową”. Tytuł pochodzi zresztą jeszcze sprzed II wojny światowej – tak nazywał się jeden z przedwojennych podręczników do historii. Nam przyswoiła go wybitna historyczka, prof. Maria Bogucka, pierwszy redaktor naczelny pisma stworzonego w roku 1958 przez grono warszawskich historyków. A za zadanie miał po prostu mówić prawdę, w formie przyswajalnej dla licznych u nas wielbicieli historii. Nad poziomem merytorycznym Magazynu czuwa Rada Redakcyjna złożona z samych świetnych nazwisk; prof.prof Andrzej Chwalba, Marcin Kula, Krzysztof Mikulski, Jacek Purchla, Andrzej Paczkowski, Henryk Samsonowicz, Jerzy Strzelczyk, Barbara Szacka, Janusz Tazbir, Wiesław Władyka
Tak otworzył się polski rok 1956.
Ponadto: Piraci morza śródziemnego, Zwierzęta w średniowiecznym i nowożytnym sądzie, „Zajść albo nie zajść”, czyli dylematy stare, ale wciąż aktualne
Magazyn Historyczny „Mówią wieki” ma już ponad 50 lat, można więc powiedzieć, że, choć to najstarsze pismo popularno-historyczne w Polsce, jesteśmy dopiero w wieku średnim, czyli - przyszłość przed nami. A za nami wieki dziejów powszechnych i rodzimych, ponieważ odmiennie od wielu pism zagranicznych nie zajmujemy się wyłącznie „historią krajową”. Tytuł pochodzi zresztą jeszcze sprzed II wojny światowej – tak nazywał się jeden z przedwojennych podręczników do historii. Nam przyswoiła go wybitna historyczka, prof. Maria Bogucka, pierwszy redaktor naczelny pisma stworzonego w roku 1958 przez grono warszawskich historyków. A za zadanie miał po prostu mówić prawdę, w formie przyswajalnej dla licznych u nas wielbicieli historii. Nad poziomem merytorycznym Magazynu czuwa Rada Redakcyjna złożona z samych świetnych nazwisk; prof.prof Andrzej Chwalba, Marcin Kula, Krzysztof Mikulski, Jacek Purchla, Andrzej Paczkowski, Henryk Samsonowicz, Jerzy Strzelczyk, Barbara Szacka, Janusz Tazbir, Wiesław Władyka
