„Mowią wieki” marzec 2017
Marcowy numer „Mówią wieki” został poświęcony rewolucjom w Rosji w roku 1917 roku oraz rosyjskiej wojnie domowej w latach 1918-1922. Oprócz stałych działów – Telegraf Historyczny, Plotki z brodą, Nowości Historyczne oraz Noty o książkach – w numerze znalazło się 20 artykułów autorstwa polskich, rosyjskich oraz ukraińskich historyków. Taki dobór pozwolił na miarodajne i wszechstronne przedstawienie jednego z kluczowych wydarzeń XX wieku. Genezę upadku caratu i przyczyn rewolucji lutowej podejmuje przypomniany przez nas tekst jednego z głównych dowódców sił antybolszewickich gen. Antona Denikina (Upadek armii i władzy). Tomasz Bohun w artykułach – Rząd Tymczasowy kontra rady, Interwencje mocarstw Rosji 1918-1921, Różne oblicza terroru, O rady bez bolszewików – omawia przebieg rewolucji lutowej oraz konflikt między Rządem Tymczasowym a radami robotniczymi i żołnierskimi, a także rozmiar i charakter terroru, który towarzyszył wojnie domowej, oraz powstania antybolszewickie. Andrij Portnow oraz Giennadij Korioliow w artykułach Rewolucja na peryferiach imperium oraz Rok 1917 na Ukrainie i rewolucja rosyjska przedstawili przebieg i osobliwości rewolucji w regionie kluczowym dla gospodarki ówczesnej Rosji. Tajemnica „niemieckiego śladu” w przewrocie bolszewickim w listopadzie 1917, czyli sfinansowanie przez wywiad kajzerowski podroży Lenina i jego współpracowników ze Szwajcarii do Piotrogrodu oraz wsparcie dla bolszewickiej propagandy, to temat artykułu Borysa Sokołowa (Z Zurychu do Piotrogrodu: leninowska epopeja 1917 roku). Historyk ten barwnie i kompetentnie opisał również kulisy i przebieg „rewolucji” październikowej w Piotrogrodzie, Moskwie i na rosyjskiej prowincji oraz główne wydarzenia wojny domowej (Wystrzał z Aurory: rewolucja czy bunt bolszewików, Październik 1917 roku w Moskwie i na prowincji, Biali, Czerwoni, Zieloni – wojna domowa w Rosji). Giennadij Bordiugow w artykułach Lipcowy przewrót bolszewików oraz Wybory i Rozpędzenie Konstytuanty zanalizował proces dojścia do władzy bolszewików. Tematykę udziału w rewolucji i wojnie domowej nie-Rosjan i Polaków podejmują artykuły Violetty Wernickiej i Tomasza Stańczyka (Rewolucja rękami obcokrajowców: udział nie-Rosjan w przejęciu władzy prze bolszewików, Na „Aurorze” i w Smolnym). Fenomen zwycięstwa bolszewików w wojnie domowej wyjaśnił Andriej Ganin (Dlaczego zwyciężyła Armia Czerwona), zaś Wojciech Morawski opisał politykę gospodarczą bolszewików w latach 1918-1921 (Komunizm wojenny. Polityka gospodarcza bolszewików do 1921 roku). Udział muzułmanów w sukcesie bolszewików przedstawił Jerzy Rohoziński (Da zdrawstwujet isłam). Próby eksportu rewolucji bolszewickiej w Europie przedstawili Piotr Szlanta (Kontrolowana rewolucja, Przemiany w Niemczech na przełomie 1918 i 1919 roku) oraz Dawid Zagził (Polrewkom: kaci na polskiej plebanii).
W marcowym numerze mogą Państwo także znaleźć trzecią część przygotowanej we współpracy z Narodowym Bankiem Polskim serii „Polskie Osiągnięcia Naukowo-Techniczne”. W artykule O wojnie i inżynierach w dobie rewolucji naukowej Michał Kopczyński przypomina starą naukę, że kompetentny inżynier musi być matematykiem. Niestety, mimo dużego zapotrzebowania, w staropolskiej Rzeczypospolitej znajdowali zajęcie przede wszystkim fachowcy-cudzoziemcy, a nielicznymi rodzimymi inżynierami byli Kazimierz Siemienowicz i Adam Freytag. Ich biografiom poświęcił swoje teksty prof. Mirosław Nagielski (Kazimierz Siemienowicz i jego artis artilleriae; Adam Freytag. Matemetyk, architekt, inżynier i lekarz).
Magazyn Historyczny „Mówią wieki” ma już ponad 50 lat, można więc powiedzieć, że, choć to najstarsze pismo popularno-historyczne w Polsce, jesteśmy dopiero w wieku średnim, czyli - przyszłość przed nami. A za nami wieki dziejów powszechnych i rodzimych, ponieważ odmiennie od wielu pism zagranicznych nie zajmujemy się wyłącznie „historią krajową”. Tytuł pochodzi zresztą jeszcze sprzed II wojny światowej – tak nazywał się jeden z przedwojennych podręczników do historii. Nam przyswoiła go wybitna historyczka, prof. Maria Bogucka, pierwszy redaktor naczelny pisma stworzonego w roku 1958 przez grono warszawskich historyków. A za zadanie miał po prostu mówić prawdę, w formie przyswajalnej dla licznych u nas wielbicieli historii. Nad poziomem merytorycznym Magazynu czuwa Rada Redakcyjna złożona z samych świetnych nazwisk; prof.prof Andrzej Chwalba, Marcin Kula, Krzysztof Mikulski, Jacek Purchla, Andrzej Paczkowski, Henryk Samsonowicz, Jerzy Strzelczyk, Barbara Szacka, Janusz Tazbir, Wiesław Władyka
Marcowy numer „Mówią wieki” został poświęcony rewolucjom w Rosji w roku 1917 roku oraz rosyjskiej wojnie domowej w latach 1918-1922. Oprócz stałych działów – Telegraf Historyczny, Plotki z brodą, Nowości Historyczne oraz Noty o książkach – w numerze znalazło się 20 artykułów autorstwa polskich, rosyjskich oraz ukraińskich historyków. Taki dobór pozwolił na miarodajne i wszechstronne przedstawienie jednego z kluczowych wydarzeń XX wieku. Genezę upadku caratu i przyczyn rewolucji lutowej podejmuje przypomniany przez nas tekst jednego z głównych dowódców sił antybolszewickich gen. Antona Denikina (Upadek armii i władzy). Tomasz Bohun w artykułach – Rząd Tymczasowy kontra rady, Interwencje mocarstw Rosji 1918-1921, Różne oblicza terroru, O rady bez bolszewików – omawia przebieg rewolucji lutowej oraz konflikt między Rządem Tymczasowym a radami robotniczymi i żołnierskimi, a także rozmiar i charakter terroru, który towarzyszył wojnie domowej, oraz powstania antybolszewickie. Andrij Portnow oraz Giennadij Korioliow w artykułach Rewolucja na peryferiach imperium oraz Rok 1917 na Ukrainie i rewolucja rosyjska przedstawili przebieg i osobliwości rewolucji w regionie kluczowym dla gospodarki ówczesnej Rosji. Tajemnica „niemieckiego śladu” w przewrocie bolszewickim w listopadzie 1917, czyli sfinansowanie przez wywiad kajzerowski podroży Lenina i jego współpracowników ze Szwajcarii do Piotrogrodu oraz wsparcie dla bolszewickiej propagandy, to temat artykułu Borysa Sokołowa (Z Zurychu do Piotrogrodu: leninowska epopeja 1917 roku). Historyk ten barwnie i kompetentnie opisał również kulisy i przebieg „rewolucji” październikowej w Piotrogrodzie, Moskwie i na rosyjskiej prowincji oraz główne wydarzenia wojny domowej (Wystrzał z Aurory: rewolucja czy bunt bolszewików, Październik 1917 roku w Moskwie i na prowincji, Biali, Czerwoni, Zieloni – wojna domowa w Rosji). Giennadij Bordiugow w artykułach Lipcowy przewrót bolszewików oraz Wybory i Rozpędzenie Konstytuanty zanalizował proces dojścia do władzy bolszewików. Tematykę udziału w rewolucji i wojnie domowej nie-Rosjan i Polaków podejmują artykuły Violetty Wernickiej i Tomasza Stańczyka (Rewolucja rękami obcokrajowców: udział nie-Rosjan w przejęciu władzy prze bolszewików, Na „Aurorze” i w Smolnym). Fenomen zwycięstwa bolszewików w wojnie domowej wyjaśnił Andriej Ganin (Dlaczego zwyciężyła Armia Czerwona), zaś Wojciech Morawski opisał politykę gospodarczą bolszewików w latach 1918-1921 (Komunizm wojenny. Polityka gospodarcza bolszewików do 1921 roku). Udział muzułmanów w sukcesie bolszewików przedstawił Jerzy Rohoziński (Da zdrawstwujet isłam). Próby eksportu rewolucji bolszewickiej w Europie przedstawili Piotr Szlanta (Kontrolowana rewolucja, Przemiany w Niemczech na przełomie 1918 i 1919 roku) oraz Dawid Zagził (Polrewkom: kaci na polskiej plebanii).
W marcowym numerze mogą Państwo także znaleźć trzecią część przygotowanej we współpracy z Narodowym Bankiem Polskim serii „Polskie Osiągnięcia Naukowo-Techniczne”. W artykule O wojnie i inżynierach w dobie rewolucji naukowej Michał Kopczyński przypomina starą naukę, że kompetentny inżynier musi być matematykiem. Niestety, mimo dużego zapotrzebowania, w staropolskiej Rzeczypospolitej znajdowali zajęcie przede wszystkim fachowcy-cudzoziemcy, a nielicznymi rodzimymi inżynierami byli Kazimierz Siemienowicz i Adam Freytag. Ich biografiom poświęcił swoje teksty prof. Mirosław Nagielski (Kazimierz Siemienowicz i jego artis artilleriae; Adam Freytag. Matemetyk, architekt, inżynier i lekarz).
Magazyn Historyczny „Mówią wieki” ma już ponad 50 lat, można więc powiedzieć, że, choć to najstarsze pismo popularno-historyczne w Polsce, jesteśmy dopiero w wieku średnim, czyli - przyszłość przed nami. A za nami wieki dziejów powszechnych i rodzimych, ponieważ odmiennie od wielu pism zagranicznych nie zajmujemy się wyłącznie „historią krajową”. Tytuł pochodzi zresztą jeszcze sprzed II wojny światowej – tak nazywał się jeden z przedwojennych podręczników do historii. Nam przyswoiła go wybitna historyczka, prof. Maria Bogucka, pierwszy redaktor naczelny pisma stworzonego w roku 1958 przez grono warszawskich historyków. A za zadanie miał po prostu mówić prawdę, w formie przyswajalnej dla licznych u nas wielbicieli historii. Nad poziomem merytorycznym Magazynu czuwa Rada Redakcyjna złożona z samych świetnych nazwisk; prof.prof Andrzej Chwalba, Marcin Kula, Krzysztof Mikulski, Jacek Purchla, Andrzej Paczkowski, Henryk Samsonowicz, Jerzy Strzelczyk, Barbara Szacka, Janusz Tazbir, Wiesław Władyka
