Temat miesiąca Polscy krzyżowcy, to trzy artykuły i wstęp prof. Michała Kopczyńskiego, który pisze: Trudno się dziwić polskim książętom, że nie garnęli się do krucjat. Uciążliwych pogan mieli przecież w sąsiedztwie i nie tylko mogli, ale musieli się z nimi ścierać. Tekst Śladami polskich krzyżowców dotyczy głównie dokonań księcia Henryka Sandomierskiego – gorliwego uczestnika wypraw krzyżowych, ale też jego bratanka, Leszka Białego, który odmówił papieżowi udziału w krucjacie do Ziemi Świętej twierdząc, że na długą podróż nie pozwoliłaby mu jego wielka tusza, a również ze względu na wstręt do wody i wina, gdyż przywykł do polskiego wina i miodu. Następny artykuł został poświęcony udziałowi polskich władców w tzw. Krucjacie połabskiej. Natomiast Rafał Jaworski pisze o Władysławie III pod Warną. Opisowi starcia roku 1444 towarzyszą szczegółowe mapy i rysunki Marka Szyszki. Klęska, jak twierdzi autor nie miała większych konsekwencji, gdyż wojska krzyżowców zostały pokonane, lecz nie rozbite. Inaczej rzecz miała się ze śmiercią władcy: pojawiły się pogłoski, że król przeżył bitwę. Plotki te podchwycili oszuści podający się za cudownie ocalałego Władysława. Z tego powodu tron polski był nieobsadzony przez 3 lata.
Do wcześniejszych czasów nawiązuje tekst prof. Stabryły o tajemnicy zesłania Owidiusza, a także Hunowie w Europie, w którym Jakub Juszyński opisuje obyczaje i wierzenia tych ludów. Pisząc o specyfice uzbrojenia Hunów autor twierdzi, że zainspirowało to J.R.R. Tolkiena.
Ponadto o historii Arian w Polsce i życiu codziennym Warszawy podczas Powstania listopadowego. Równo sto lat temu zamordowano cara Mikołaja II i całą jego rodzinę. Tomasz Bohun zastanawia się nad tym, kto wydał rozkaz dokonania zbrodni. O czasach Rosji radzieckiej jeszcze dwa artykuły. Rosyjski historyk Lew Anninskij poddaje w wątpliwość czy „Cichy Don” napisał Szołochow! W eseju Izaak Babel w Beresteczku prof. Jan Ostrowski pisze o dewastacji polskiego kościoła na Ukrainie przez żołnierzy Budionnego opisanej przez Babla, który był w 1920 r. korespondentem wojennym. Historia II RP. Maciej J. Nowak analizuje Sprawę Czechowicza – ministra Skarbu, który środki z budżetu nie zawsze wydawał zgodnie z interesem publicznym. W celu zbadania afery powołano sejmową komisję śledczą. Deja vu? Hasło Melchiora Wańkowicza Cukier krzepi! funkcjonuje w języku polskim do dziś, ale mało kto pamięta, że powstało na zmówienie kartelu cukrowników w latach wielkiego kryzysu, kiedy sprzedaż cukru drastycznie spadła - o tym w artykule Słodka propaganda. Ta propaganda była tak powszechna i nachalna, że zaczęto się z niej wyśmiewać: Cukier krzepi, wódka lepiej!
W stałym dodatku Z dziejów gospodarczych Polski (powstaje przy współpracy z Narodowym Bankiem Polskim) znajdziemy teksty dotyczące kwestii chłopskiej. Miłosz Niewierowicz w artykule Uwłaszczenie pod zaborami podkreśla: o ile w monarchii habsburskiej i w carskiej Rosji uwłaszczenie dokonało się za sprawą jednorazowego aktu, o tyle w Prusach był to proces trwający kilkadziesiąt lat. Te różnice między dawnymi zaborami rzutowały również na politykę wobec chłopów w II RP. O problemach przy przeprowadzaniu Polskiej reformy rolnej w tekście Mateusza Ratyńskiego.
Roman Rybarski był nie tylko wybitnym ekonomistą, ale też działaczem politycznym związanym z Romanem Dmowskim. Był autorem projektu statutu Banku Emisyjnego, na podstawie którego powołano Bank Polski. Zwalczał monopole i biurokrację. Po agresji niemieckiej współtworzył struktury państwa podziemnego. Aresztowany i uwięziony w Oświęcimiu próbował organizować tam ruch oporu, za co został rozstrzelany w 1942 roku.
Magazyn Historyczny „Mówią wieki” ma już ponad 50 lat, można więc powiedzieć, że, choć to najstarsze pismo popularno-historyczne w Polsce, jesteśmy dopiero w wieku średnim, czyli - przyszłość przed nami. A za nami wieki dziejów powszechnych i rodzimych, ponieważ odmiennie od wielu pism zagranicznych nie zajmujemy się wyłącznie „historią krajową”. Tytuł pochodzi zresztą jeszcze sprzed II wojny światowej – tak nazywał się jeden z przedwojennych podręczników do historii. Nam przyswoiła go wybitna historyczka, prof. Maria Bogucka, pierwszy redaktor naczelny pisma stworzonego w roku 1958 przez grono warszawskich historyków. A za zadanie miał po prostu mówić prawdę, w formie przyswajalnej dla licznych u nas wielbicieli historii. Nad poziomem merytorycznym Magazynu czuwa Rada Redakcyjna złożona z samych świetnych nazwisk; prof.prof Andrzej Chwalba, Marcin Kula, Krzysztof Mikulski, Jacek Purchla, Andrzej Paczkowski, Henryk Samsonowicz, Jerzy Strzelczyk, Barbara Szacka, Janusz Tazbir, Wiesław Władyka
Do wcześniejszych czasów nawiązuje tekst prof. Stabryły o tajemnicy zesłania Owidiusza, a także Hunowie w Europie, w którym Jakub Juszyński opisuje obyczaje i wierzenia tych ludów. Pisząc o specyfice uzbrojenia Hunów autor twierdzi, że zainspirowało to J.R.R. Tolkiena.
Ponadto o historii Arian w Polsce i życiu codziennym Warszawy podczas Powstania listopadowego. Równo sto lat temu zamordowano cara Mikołaja II i całą jego rodzinę. Tomasz Bohun zastanawia się nad tym, kto wydał rozkaz dokonania zbrodni. O czasach Rosji radzieckiej jeszcze dwa artykuły. Rosyjski historyk Lew Anninskij poddaje w wątpliwość czy „Cichy Don” napisał Szołochow! W eseju Izaak Babel w Beresteczku prof. Jan Ostrowski pisze o dewastacji polskiego kościoła na Ukrainie przez żołnierzy Budionnego opisanej przez Babla, który był w 1920 r. korespondentem wojennym. Historia II RP. Maciej J. Nowak analizuje Sprawę Czechowicza – ministra Skarbu, który środki z budżetu nie zawsze wydawał zgodnie z interesem publicznym. W celu zbadania afery powołano sejmową komisję śledczą. Deja vu? Hasło Melchiora Wańkowicza Cukier krzepi! funkcjonuje w języku polskim do dziś, ale mało kto pamięta, że powstało na zmówienie kartelu cukrowników w latach wielkiego kryzysu, kiedy sprzedaż cukru drastycznie spadła - o tym w artykule Słodka propaganda. Ta propaganda była tak powszechna i nachalna, że zaczęto się z niej wyśmiewać: Cukier krzepi, wódka lepiej!
W stałym dodatku Z dziejów gospodarczych Polski (powstaje przy współpracy z Narodowym Bankiem Polskim) znajdziemy teksty dotyczące kwestii chłopskiej. Miłosz Niewierowicz w artykule Uwłaszczenie pod zaborami podkreśla: o ile w monarchii habsburskiej i w carskiej Rosji uwłaszczenie dokonało się za sprawą jednorazowego aktu, o tyle w Prusach był to proces trwający kilkadziesiąt lat. Te różnice między dawnymi zaborami rzutowały również na politykę wobec chłopów w II RP. O problemach przy przeprowadzaniu Polskiej reformy rolnej w tekście Mateusza Ratyńskiego.
Roman Rybarski był nie tylko wybitnym ekonomistą, ale też działaczem politycznym związanym z Romanem Dmowskim. Był autorem projektu statutu Banku Emisyjnego, na podstawie którego powołano Bank Polski. Zwalczał monopole i biurokrację. Po agresji niemieckiej współtworzył struktury państwa podziemnego. Aresztowany i uwięziony w Oświęcimiu próbował organizować tam ruch oporu, za co został rozstrzelany w 1942 roku.
Magazyn Historyczny „Mówią wieki” ma już ponad 50 lat, można więc powiedzieć, że, choć to najstarsze pismo popularno-historyczne w Polsce, jesteśmy dopiero w wieku średnim, czyli - przyszłość przed nami. A za nami wieki dziejów powszechnych i rodzimych, ponieważ odmiennie od wielu pism zagranicznych nie zajmujemy się wyłącznie „historią krajową”. Tytuł pochodzi zresztą jeszcze sprzed II wojny światowej – tak nazywał się jeden z przedwojennych podręczników do historii. Nam przyswoiła go wybitna historyczka, prof. Maria Bogucka, pierwszy redaktor naczelny pisma stworzonego w roku 1958 przez grono warszawskich historyków. A za zadanie miał po prostu mówić prawdę, w formie przyswajalnej dla licznych u nas wielbicieli historii. Nad poziomem merytorycznym Magazynu czuwa Rada Redakcyjna złożona z samych świetnych nazwisk; prof.prof Andrzej Chwalba, Marcin Kula, Krzysztof Mikulski, Jacek Purchla, Andrzej Paczkowski, Henryk Samsonowicz, Jerzy Strzelczyk, Barbara Szacka, Janusz Tazbir, Wiesław Władyka
