Numer 12/2019
Blok tematyczny Wojny religijne w Europie warto zacząć od felietonu prof. Michała Kopczyńskiego, który pisze: nadzwyczajność konfliktów religijnych wynikała z ich ideologicznego charakteru. Każdy, kto nie podporządkował się ciałem i duchem racjom zwycięzców, musiał zostać zamordowany w imię Boga i własnego zbawienia, bo tylko cierpienie mogło zmazać tak straszną winę. Przeczytamy tu o trwającej 17 lat rewolucji husyckiej, która zatrzęsła Królestwem Czech i cała środkową Europą. Prof. Przemysław Gawron w artykule Pieniądze, przywileje i religia pisze o podłożu religijnym rewolucji niderlandzkiej w połowie XVI w. , Radosław Lolo pisze o wojnie trzydziestoletniej zastanawiając się czy była to ostatnia wojna religijna w Europie?
Miłośnikom historii Drugiej Rzeczypospolitej polecamy dwa artykuły pióra specjalistów francuskich. Isabelle Davion analizuje strategię stosunków francusko-polskich w latach 1918-1939, a Frederic Dessberg pisze o stosunkach z Rumunią i Polską w kontekście polityki Francji wobec Rosji sowieckiej.
Ponadto: wywiad ze Stanisławem Iwaniszewskim zatytułowany – Idea śmierci i odrodzenia, czyli jak Indianie pojmowali istotę ludzką i krwawe ofiary. Anna Sumisławska w artykule Etruskowie zauważa, że mimo ogromnej roli, jaką odegrali w historii, ich cywilizacja pozostaje tajemnicą. Łukasz Nieroda w swym tekście porównuje szlachtę polską i angielską w XVIII wieku. Pocahontas a sprawa polska to artykuł , w którym autor przypomina postać awanturnika i zdobywcy Nowego Świata Johna Smitha i jego związki z Rzeczpospolitą i Polakami. Piotr Szlanta w artykule Młodsi bracia Hunów pisze o pladze szczurów w okopach podczas I wojny światowej. Artur Bojarski w tekście Jaka Warszawa? przypomina koncepcje odbudowy stolicy po 1944 roku i konflikty jakie wywołały.
W comiesięcznym dodatku wydawanym wraz Narodowym Bankiem Polskim Pieniądz i społeczeństwo na ziemiach polskich przeczytamy O prapoczątkach polskiego budżetu państwowego. Prof. Marian Drozdowski pisze: mówić o budżecie państwowym można dopiero wówczas, gdy w grę wchodzi planowanie dochodów i wydatków na ściśle określony czas. Następnie muszą być kontrolowane uchwalone i kontrolowane przez naczelny organ władzy ustawodawczej. W XVIII w. w polskim systemie skarbowości do tego było jeszcze daleko, jednak właśnie wówczas położono podwaliny pod budowanie budżetów. Co począć z długami magnatów? O Rosji i jej sposobie radzenia sobie ze spuścizną po rozbiorach Polski pisze Benjamin Conrad: W drugiej połowie XVIII wieku nie tylko Rzeczpospolita, ale także król Stanisław August zadłużyli się w holenderskich bankach. Wielu magnatów także wzięło kredyty. Już w czasie drugiego rozbioru Polski, nie byli oni w stanie spłacić ani odsetek, ani zaciągniętych pożyczek
Magazyn Historyczny „Mówią wieki” ma już ponad 50 lat, można więc powiedzieć, że, choć to najstarsze pismo popularno-historyczne w Polsce, jesteśmy dopiero w wieku średnim, czyli - przyszłość przed nami. A za nami wieki dziejów powszechnych i rodzimych, ponieważ odmiennie od wielu pism zagranicznych nie zajmujemy się wyłącznie „historią krajową”. Tytuł pochodzi zresztą jeszcze sprzed II wojny światowej – tak nazywał się jeden z przedwojennych podręczników do historii. Nam przyswoiła go wybitna historyczka, prof. Maria Bogucka, pierwszy redaktor naczelny pisma stworzonego w roku 1958 przez grono warszawskich historyków. A za zadanie miał po prostu mówić prawdę, w formie przyswajalnej dla licznych u nas wielbicieli historii. Nad poziomem merytorycznym Magazynu czuwa Rada Redakcyjna złożona z samych świetnych nazwisk; prof.prof Andrzej Chwalba, Marcin Kula, Krzysztof Mikulski, Jacek Purchla, Andrzej Paczkowski, Henryk Samsonowicz, Jerzy Strzelczyk, Barbara Szacka, Janusz Tazbir, Wiesław Władyka
Magazyn Historyczny „Mówią wieki” ma już ponad 50 lat, można więc powiedzieć, że, choć to najstarsze pismo popularno-historyczne w Polsce, jesteśmy dopiero w wieku średnim, czyli - przyszłość przed nami. A za nami wieki dziejów powszechnych i rodzimych, ponieważ odmiennie od wielu pism zagranicznych nie zajmujemy się wyłącznie „historią krajową”. Tytuł pochodzi zresztą jeszcze sprzed II wojny światowej – tak nazywał się jeden z przedwojennych podręczników do historii. Nam przyswoiła go wybitna historyczka, prof. Maria Bogucka, pierwszy redaktor naczelny pisma stworzonego w roku 1958 przez grono warszawskich historyków. A za zadanie miał po prostu mówić prawdę, w formie przyswajalnej dla licznych u nas wielbicieli historii. Nad poziomem merytorycznym Magazynu czuwa Rada Redakcyjna złożona z samych świetnych nazwisk; prof.prof Andrzej Chwalba, Marcin Kula, Krzysztof Mikulski, Jacek Purchla, Andrzej Paczkowski, Henryk Samsonowicz, Jerzy Strzelczyk, Barbara Szacka, Janusz Tazbir, Wiesław Władyka
