W bloku tematycznym Ormianie w Rzeczypospolitej prawie w każdym z artykułów jest coś o Lwowie, bo też tu było największe skupisko Ormian w tej części Europy. We wstępie od redakcji czytamy: Dziś nie sposób odpowiedzieć, kiedy Ormianie osiedli we Lwowie – w każdym razie wcześniej niż Polacy i Niemcy. Łatwiej dlaczego – to miasto było etapem szlaku łączącego Europę północną z Orientem, przemierzanego przez kupców wiozących wschodnie towary, uchodzące za przejaw luksusu. Jakub Kopczyński sięga do czasów I RP w tekście Jak Ormianie lwowscy płacili okupy Chmielnickiemu i Szwedom. Artykuł Sławomira Kopra i Tomasza Stańczyka to historia tej mniejszości narodowej we Lwowie od początku XX wieku do wybuchu II wojny. Prof. Janusz Odziemkowski w swym tekście Ormianie w obronie Rzeczypospolitej koncentruje się na wojnie z bolszewikami, a zwłaszcza bitwie pod Zadwórzem w 1920 r. Andrzej Bohosiewicz pisze o losach polskich Ormian po 1945 roku. Wywiad z Robertem Makłowiczem tylko w niewielkim stopniu dotyczy kulinariów, więcej tu o niezwykłych losach jego rodziny pochodzenia ormiańskiego. Blok tematyczny uzupełnia artykuł francuskiej historyczki Claire Mouradian Niekończące się wygnanie o tragicznych losach tego narodu w czasie i po I wojnie światowej.
Ponadto przeczytamy o Prusach przedkrzyżackich, o kwestii tolerancji wyznaniowej podczas elekcji Henryka Walezego i staropolskich inwentarzach pośmiertnych jako źródle poznania życia codziennego polskiej szlachty.
Przemysław Faryś w artykule Damska konfekcja a rozwój techniki ok 1900 r. pisze : Produkcja, transport, zarządzanie sprzedażą, reklama – wszystko to kształtowało nowy styl życia, coraz mocniej wyrażany przez konsumpcję. Aleksander Chodźko, wielki przyjaciel Mickiewicza to zapomniana postać opisana przez Ingę Walc. Grzegorz Wiśniewski pisze o Związku Zawodowym Literatów Polskich powstałym w 1920 roku.
Piotr Szlanta w felietonie Trąd w Sopocie pisze o stworzonym w końcu XIX wieku przez Polaków fake newsie mającym za zadanie deprecjonowanie tego, wówczas niemieckiego kurortu.
Maria Falińska w tym odcinku swej odysei piwnej przypomina : Dionizos, zanim stał się bogiem wina, był bogiem piwa i nazywał się Sabazjos.
W nowym dziale Filmowe historie Piotr Korczyński pisze o tworzeniu legendy Dzikiego Zachodu. Na początek o kulcie broni palnej Colty, remingtony, winchestery.
W przygotowanym wspólnie z Narodowym Bankiem Polskim dodatku Ludzie i pieniądze: 1794 – 1914 prof. Michał Kopczyński analizuje rozwój gospodarki w XIX wieku, w artykule Modernizacja odgórna: koniec pewnej epoki? stwierdza m.in.: Industrializacja prowadzona przez państwo miała swoje nieuniknione konsekwencje. Przejawiały się one w dominacji przemysłu ciężkiego. Zwykle też wiodące fabryki rozrastały się do gigantycznych rozmiarów. W artykule Wielkie rozwidlenie wyjaśnia to pojęcie cieszące się ostatnio wielką popularnością w historiografii: w ten sposób nazywa się zjawisko znane od wielu dekad, czyli zróżnicowanie rozwoju gospodarczego zachodniej Europy i jej zamorskich klonów oraz krajów starych cywilizacji azjatyckich i bliskowschodnich. Autor przygląda się różnicom i próbom industrializacji tych ostatnich krajów.
Magazyn Historyczny „Mówią wieki” ma już ponad 50 lat, można więc powiedzieć, że, choć to najstarsze pismo popularno-historyczne w Polsce, jesteśmy dopiero w wieku średnim, czyli - przyszłość przed nami. A za nami wieki dziejów powszechnych i rodzimych, ponieważ odmiennie od wielu pism zagranicznych nie zajmujemy się wyłącznie „historią krajową”. Tytuł pochodzi zresztą jeszcze sprzed II wojny światowej – tak nazywał się jeden z przedwojennych podręczników do historii. Nam przyswoiła go wybitna historyczka, prof. Maria Bogucka, pierwszy redaktor naczelny pisma stworzonego w roku 1958 przez grono warszawskich historyków. A za zadanie miał po prostu mówić prawdę, w formie przyswajalnej dla licznych u nas wielbicieli historii. Nad poziomem merytorycznym Magazynu czuwa Rada Redakcyjna złożona z samych świetnych nazwisk; prof.prof Andrzej Chwalba, Marcin Kula, Krzysztof Mikulski, Jacek Purchla, Andrzej Paczkowski, Henryk Samsonowicz, Jerzy Strzelczyk, Barbara Szacka, Janusz Tazbir, Wiesław Władyka
Magazyn Historyczny „Mówią wieki” ma już ponad 50 lat, można więc powiedzieć, że, choć to najstarsze pismo popularno-historyczne w Polsce, jesteśmy dopiero w wieku średnim, czyli - przyszłość przed nami. A za nami wieki dziejów powszechnych i rodzimych, ponieważ odmiennie od wielu pism zagranicznych nie zajmujemy się wyłącznie „historią krajową”. Tytuł pochodzi zresztą jeszcze sprzed II wojny światowej – tak nazywał się jeden z przedwojennych podręczników do historii. Nam przyswoiła go wybitna historyczka, prof. Maria Bogucka, pierwszy redaktor naczelny pisma stworzonego w roku 1958 przez grono warszawskich historyków. A za zadanie miał po prostu mówić prawdę, w formie przyswajalnej dla licznych u nas wielbicieli historii. Nad poziomem merytorycznym Magazynu czuwa Rada Redakcyjna złożona z samych świetnych nazwisk; prof.prof Andrzej Chwalba, Marcin Kula, Krzysztof Mikulski, Jacek Purchla, Andrzej Paczkowski, Henryk Samsonowicz, Jerzy Strzelczyk, Barbara Szacka, Janusz Tazbir, Wiesław Władyka
