W najnowszym wydaniu polecamy również:
• portret Geoffreya Hintona, ojca chrzestnego AI, który obawia się własnego dzieła,
• fragment najnowszej powieści Caleba Azumaha Nelsona,
• opowiadanie zdobywczyni Nagrody Literackiej GDYNIA, Małgorzaty Żarów,
• cykl W Ramach Pisma, w którym Zofia Płoska-Czartoryska pisze o artystce wizualnej Gülsün Karamustafie.
Pismo. Magazyn Opinii. 05/2024
Karolina Lewestam – Jesteśmy jak dym – Rozmowy z K.
Damian Piwowarczyk – Elegia v. 2.0_
Amadeusz Świerk – Mateusz – W Kadrze
Małgorzata Żarów – Samantha
Ada Limón – Instrukcja niepoddawania się
Zuzanna Kowalczyk – Post-ity i tatuaże, czyli o (nie)byciu swoją pracą
Szymon Opryszek – Przez Meksyk do USA z polską wizją
Pola Braun – Matka
Patrycja Bukalska – Świt nad Zieloną Wyspą
Joshua Rothman – Dlaczego ojciec chrzestny AI obawia się własnego dzieła
Sarah Eelen – Warkoczyki
Jarek Kozłowski – Żarty rysunkowe
Natalia Grigalashvili – Ostatnie dni gruzińskich nomadów
Beata Szady – Symulanci, amatorzy Tetrisa, gryzonie. Sprawność „jazda na gapę”
Mateusz Roesler – Apteczka. Co w niej trzyma Rob Wasiewicz?
Zofia Płoska-Czartoryska – W Ramach Pisma: Gülsün Karamustafa
Caleb Azumah Nelson – Małe światy
Zuzanna Kowalczyk – À propos work-life balance
„Pismo. Magazyn opinii” to wyjątkowy projekt medialny, realizowany pro publico bono. Miesięcznik „Pismo” wyróżnia wnikliwość, rzetelność i apolityczność publikowanych tekstów. Tworzą dla niego wybitni autorzy reportaży, esejów, prozaicy i poeci, fotograficy i ilustratorzy. „Pismo” stawia na tzw. long read, czyli obszerne, wnikliwe teksty, które unikają powierzchownych analiz i pospiesznych sądów. Przywiązuje duże znaczenie do weryfikacji faktów we wszystkich tekstach.
„Pismo” jest projektem skierowanym do osób poszukujących jakościowych reportaży poświęconych sprawom krajowym i zagranicznym oraz ludzi zainteresowanych najważniejszymi trendami w kulturze, nauce, technologii i gospodarce oraz ideami kształtującymi współczesne rozwiązania społeczne i polityczne. „Pismo” stawia na obszerne, wnikliwe teksty, które unikają powierzchownych analiz i pospiesznych sądów. Przyglądamy się w nich najważniejszym zjawiskom współczesności i próbujemy odnieść teksty kultury, które o nich mówią, do naszej codzienności. Rozmawiamy z ludźmi, którzy kształtują nasze społeczeństwo i formułują ideowe ramy rzeczywistości, w której funkcjonujemy. W efekcie treści w „Piśmie” stanowią unikalne połączenie faktu, literatury, obrazu oraz humoru.