Wsiąść do pociągu… podziemnego
Pierwsze plany budowy metra w Warszawie powstały w latach 20. ubiegłego wieku. Projekt zakładał budowę dwóch krzyżujących się linii: pierwszej, która biegłaby od pl. Unii Lubelskiej na Muranów i drugiej, łączącej Wolę z Pragą. W 1927 roku, po wstępnych badaniach geologicznych terenu, rozpoczęto rozmowy z przedstawicielami zachodnich konsorcjów dla pozyskania środków na rozpoczęcie inwestycji. Kryzys gospodarczy na początku lat 30. wpłynął negatywnie na dalsze prace nad metrem warszawskim. Dopiero w roku 1938 powrócono do prac nad projektem metra, prezydent Stefan Starzyński powołał Biuro Studiów Kolei Podziemnej, którego głównym zadaniem było dostosowanie planów budowy do aktualnych warunków terenu i potrzeb miasta. Efektem tej pracy był rozpisany na 35 lat projekt rozległej sieci kolei podziemnej, która – w zależności od warunków terenowych – przebiegać miała nie tylko pod ziemią!
Do września 1939 r. opracowano ogólne plany i profile dwóch linii metra, plany skrzyżowań tunelu z siecią wodociągową i kanalizacyjną, wykonano wstępne obliczenia konstrukcji tunelu i skrajni taboru oraz wstępne kosztorysy budowy. Materiały te uległy w większości zniszczeniu podczas Powstania Warszawskiego.
Po wojnie, chociaż 80% miasta zamieniło się w gruzy, koncepcja metra powróciła na tapet. Projekty zmieniano, próbowano zarówno metra głębokiego, jak i płytkiego. Nie obyło się bez trudności, spowodowanych przemianami ustrojowymi i rozchwianiem gospodarki.
Wreszcie jednak Warszawa doczekała się dwóch linii podziemnej kolei, które obecnie ciągle się rozrastają.
Zapraszamy Państwa do podziemnego pociągu oraz – oczywiście – na zwiedzanie stacji metra!
Rafał Bielski
redaktor naczelny
Miesięcznik historyczno-kulturalny specjalizujący się w tematyce varsavianistycznej. Pismo dostępne jest na rynku od 2012 roku.
Pierwsze plany budowy metra w Warszawie powstały w latach 20. ubiegłego wieku. Projekt zakładał budowę dwóch krzyżujących się linii: pierwszej, która biegłaby od pl. Unii Lubelskiej na Muranów i drugiej, łączącej Wolę z Pragą. W 1927 roku, po wstępnych badaniach geologicznych terenu, rozpoczęto rozmowy z przedstawicielami zachodnich konsorcjów dla pozyskania środków na rozpoczęcie inwestycji. Kryzys gospodarczy na początku lat 30. wpłynął negatywnie na dalsze prace nad metrem warszawskim. Dopiero w roku 1938 powrócono do prac nad projektem metra, prezydent Stefan Starzyński powołał Biuro Studiów Kolei Podziemnej, którego głównym zadaniem było dostosowanie planów budowy do aktualnych warunków terenu i potrzeb miasta. Efektem tej pracy był rozpisany na 35 lat projekt rozległej sieci kolei podziemnej, która – w zależności od warunków terenowych – przebiegać miała nie tylko pod ziemią!
Do września 1939 r. opracowano ogólne plany i profile dwóch linii metra, plany skrzyżowań tunelu z siecią wodociągową i kanalizacyjną, wykonano wstępne obliczenia konstrukcji tunelu i skrajni taboru oraz wstępne kosztorysy budowy. Materiały te uległy w większości zniszczeniu podczas Powstania Warszawskiego.
Po wojnie, chociaż 80% miasta zamieniło się w gruzy, koncepcja metra powróciła na tapet. Projekty zmieniano, próbowano zarówno metra głębokiego, jak i płytkiego. Nie obyło się bez trudności, spowodowanych przemianami ustrojowymi i rozchwianiem gospodarki.
Wreszcie jednak Warszawa doczekała się dwóch linii podziemnej kolei, które obecnie ciągle się rozrastają.
Zapraszamy Państwa do podziemnego pociągu oraz – oczywiście – na zwiedzanie stacji metra!
Rafał Bielski
redaktor naczelny
Miesięcznik historyczno-kulturalny specjalizujący się w tematyce varsavianistycznej. Pismo dostępne jest na rynku od 2012 roku.
