W 1967 r. na ekrany wszedł jeden z największych przebojów kasowych PRL, popularny niezmiennie do dziś film „Sami swoi” (reż. Wojciech Chęciński, scen. Andrzej Mularczyk). Ta komedia rozbrajała bombę. Film bowiem wypowiadał prawdę zakazaną w przestrzeni publicznej przez ponad dwadzieścia powojennych lat – o wysiedleniach Polaków. Jak pisał prof. Przemysław Czapliński w „Pomocniku Historycznym” o polskich Kresach Wschodnich, „dzieło Chęcińskiego, zgodnie z obowiązującą wówczas nomenklaturą, nie mówiło o wysiedleńcach, lecz o przesiedleńcach, zamieniając wygnanie w przeprowadzkę i zacierając różnice między przymusem a dobrowolnością. Ale zarazem film głośno wypowiadał tajemnicę poliszynela. Geniusz obrazu polegał na tym, że zamieniał traumy w śmiech. Za jednym razem udało się twórcom opowiedzieć historię wysiedlenia z Kresów Wschodnich i zasiedlenia Ziem Zachodnich. W świetle filmu kresowa ojczyzna była już nie tam, gdzie jej miejsce wyznaczała historia i pamięć, lecz tam, gdzie odnajdywali się dawni sąsiedzi”.
Wspomniany „Pomocnik” poświęciliśmy Kresom Wschodnim jako wielkiemu mitowi Polaków. Wydanie spotkało się z bardzo dobrym przyjęciem czytelników. Pora zatem na ciąg dalszy: o Kresach Zachodnich i wielkim przesiedleniu Polaków. Po przypomnieniu, czym były w historii Polski Kresy Wschodnie i w jakich okolicznościach Polacy je utracili – opisujemy:
Co działo się w kraju przetrąconym wojną, tą sześcioletnią szkołą zabijania?
Jak wyglądał powojenny exodus wielkich mas ludzkich?
Jak polskie ziemie były traktowane przez Armię Czerwoną?
Jak praktycznie wyglądało przemieszczanie Polski na zachód?
Co pozwalało i co zmuszało do propagandowego opakowania tego wydarzenia w piastowskie resentymenty (Ziemie Odzyskane)?
Jak zostali potraktowani dotychczasowi mieszkańcy nowych polskich dzielnic na zachodzie: Niemcy, Ślązacy, Mazurzy?
Co Polacy umieli zrobić z nadodrzańskim wianem gospodarczym?
Jak wyglądały początki osadnictwa, przymusowego i dobrowolnego, na Ziemiach Zachodnich i Północnych? Jak to zapamiętali osadnicy? Dlaczego przez kilka długich dekad żyli w strachu i niepewności losu?
Kresy Zachodnie nie dorobiły się w polskim społeczeństwie takiej mitologii jak Wschodnie. A przecież stały się małą ojczyzną milionów przesiedlonych. Nie dyskutujemy tu z wyrokami historii (wydanymi najpierw przez Hitlera i Stalina, a potem przez Wielką Trójkę aliantów dokonujących polityczno-militarnych rozliczeń za wojnę) ani z przesłodzonym, choć sympatycznym przekazem „Samych swoich”; chcemy po prostu przybliżyć prawdziwe losy wysiedleńców i osiedleńców.
Polityka wydaje od kilkunastu lat cieszące się uznaniem czytelników wydania specjalne. Trzy główne linie to „Poradnik Psychologiczny”, „Niezbędnik Współczesny/Niezbędnik inteligenta” i „Pomocnik Historyczny”, a wśród pozostałych propozycji znajdują się takie jak „Trzymaj formę”, „Żyjmy lepiej” czy „Salon”.
Wspomniany „Pomocnik” poświęciliśmy Kresom Wschodnim jako wielkiemu mitowi Polaków. Wydanie spotkało się z bardzo dobrym przyjęciem czytelników. Pora zatem na ciąg dalszy: o Kresach Zachodnich i wielkim przesiedleniu Polaków. Po przypomnieniu, czym były w historii Polski Kresy Wschodnie i w jakich okolicznościach Polacy je utracili – opisujemy:
Co działo się w kraju przetrąconym wojną, tą sześcioletnią szkołą zabijania?
Jak wyglądał powojenny exodus wielkich mas ludzkich?
Jak polskie ziemie były traktowane przez Armię Czerwoną?
Jak praktycznie wyglądało przemieszczanie Polski na zachód?
Co pozwalało i co zmuszało do propagandowego opakowania tego wydarzenia w piastowskie resentymenty (Ziemie Odzyskane)?
Jak zostali potraktowani dotychczasowi mieszkańcy nowych polskich dzielnic na zachodzie: Niemcy, Ślązacy, Mazurzy?
Co Polacy umieli zrobić z nadodrzańskim wianem gospodarczym?
Jak wyglądały początki osadnictwa, przymusowego i dobrowolnego, na Ziemiach Zachodnich i Północnych? Jak to zapamiętali osadnicy? Dlaczego przez kilka długich dekad żyli w strachu i niepewności losu?
Kresy Zachodnie nie dorobiły się w polskim społeczeństwie takiej mitologii jak Wschodnie. A przecież stały się małą ojczyzną milionów przesiedlonych. Nie dyskutujemy tu z wyrokami historii (wydanymi najpierw przez Hitlera i Stalina, a potem przez Wielką Trójkę aliantów dokonujących polityczno-militarnych rozliczeń za wojnę) ani z przesłodzonym, choć sympatycznym przekazem „Samych swoich”; chcemy po prostu przybliżyć prawdziwe losy wysiedleńców i osiedleńców.
Polityka wydaje od kilkunastu lat cieszące się uznaniem czytelników wydania specjalne. Trzy główne linie to „Poradnik Psychologiczny”, „Niezbędnik Współczesny/Niezbędnik inteligenta” i „Pomocnik Historyczny”, a wśród pozostałych propozycji znajdują się takie jak „Trzymaj formę”, „Żyjmy lepiej” czy „Salon”.
Zapoznaj się też z najnowszym wydaniem tygodnika „Polityka”.
